Ik heb al maanden geen blog meer gemaakt omdat ik druk was met alles en niks ..
Op de sportschool heb ik mn training programma naar beneden bij moeten stellen
omdat ik na een rondje of 4 volledig gesloopt mn bed inrolde en de rest van de dag bij moest komen ..
Nou ja als je dat drie keer in de week doet .. dan tikt dat aan !

20 Februari wist ik dat ik een ander huis kreeg !
Ik ging van een ruime eengezinswoning met zolder, garage, tuin voor en achter
naar een 3 kamer appartement met 2 slaapkamers en een balkon ..groot verschil.
Dat hield in dat ik me het nona gewerkt heb ..
Alles uitzoeken, weg gooien , naar de kringloop en vuilstort brengen
Alles stond klaar om verhuist te worden toen ik de sleutel kreeg op 8 april ..
Als een gek spullen overgebracht .. mijn mooie autootje gebruikt als verhuiswagen..
Met een steekkarretje in de auto …naar mn nieuwe huis …uit de auto en hup de lift in..
Ik had zoveel overgenomen van de vorige bewoner ..
waaronder linnenkasten en keuken waardoor ik zo kon inruimen ..
En de spierpijn die nam ik voor lief.. ja geen wonder dat ik het benauwd had
en dat het zweet van mn kop liep …
Als het te erg werd nam ik een pauze tot het weer afgezakt was en ging dan weer door
Vanaf dat ik zo hard werkte moest ik wel pijnstillers slikken anders zou ik het niet gered hebben…
Niet alleen voor de spierpijn in mn arm maar ook voor de “rest”
zo simpel was het ..mijn lichaam zei stop … mn geest zei … ga nog maar door ..
Je kan het !!
12 april door de kleine verhuizer verhuist
En 3 mei de sleutel van mn oude huis ingeleverd ..
Het leven stond weer op de rit
En als het mooi weer was genoot ik van mn balkon

.
En als je dan ook nog het Noorderlicht kan zien op je nieuwe stekkie …

.
Joh dan is het leven mooi ..
En ga je niet lopen zeuren dat je moe bent ..
Zweterig en ook steeds spierpijn hebt ..

.
Je raapt jezelf bij elkaar en fietst naar de pier ..
Maar ja niet helemaal naar het eind want daar had ik geen fut voor ..
Geen wonder na die verhuizing…

.
Maar als dan de verhuizing gedaan is ….en de spierpijn zo nadrukkelijk aanwezig blijft ..
Ga je echt je kop wel uit t zand halen …
mmmm ik zou het toch verdorie niet aan mn hart hebben ..
Op weg naar de Vomar toch maar even rustiger lopen nadat ik benauwd werd ..
Boodschappen gedaan ….
Even bij IJscupje op het bankje zitten tot de pijn op de borst wat afzakte..
En zo de 300 meter naar mn huis gelopen ..
Boodschappen uitpakken lukte niet meer de pijn werd te erg ..
Oke op bed gaan liggen … ondertussen vroeg ik me af wat ik moest doen ..
een arts bellen of 112 want dit was niet goed !
mijn lichaam zei bellen … mijn geest zei ..stel je niet aan !
ik besloot om rustig af te wachten ..Het zakte af …
Tegen mn zoon gezegd een paar dagen later wat er gebeurd was
en ik moest van hem toch echt naar de dokter gaan …
dat heb ik ook gedaan …anderhalve week later ..
Ik moest van haar zo snel mogelijk naar de cardioloog ..
En trok meteen mijn eigen plan ..
Ik ga naar Piet zn cardioloog .. afspraak gemaakt ..
Tjsa toen kreeg ik Covid ..dus weer rustig doorgaan met ademhalen
Lang verhaal wat korter ..
Cardioloog ….op mn donder gehad…. ecg… fietsproef werden gedaan
en een nucleaire onderzoek zou ook gedaan worden ..
Ik mocht niet meer sporten en moest me rustig houden t
tot ze wisten wat er aan de hand was ..
En nog steeds dacht ik dat het wel los zou lopen
Verleden week woensdag 10 juli een gezellige dag gehad met Liesbeth ..
En toen zij weg was wilde ik even wat kleding terug brengen naar Norah .
O jee … ik moest bij ijscupje gaan zitten .. felle pijn op de borst met zere arm..
Even gezeten en het zakte zoals iedere keer weer af ..
Dus verder gelopen ..mmmm bij de Chinees weer gaan zitten ..
Verderop weer gaan zitten..
Bij Norah gaan zitten ..bij Smeding kibbeling gehaald ..
Ennn .. de bus terug genomen ..

Klachten gingen niet echt weg en vrijdag na wat gedoe bij de huisarts
112 gebeld en naar het Spaarne gasthuis gebracht ..
Nou dat ging natuurlijk niet goed ..
Om de bocht te maken in het trappenhuis hadden ze de brancard ingekort ..
MAAAR vergeten weer te verlengen ..
Tsja .. toen kregen ze me de ambulance niet in
Ik zei Joh ik stap er wel even af …
Maar nee … ik kreeg mn regenjas over me heen en een paraplu
en daar hing ik … geen beweging meer in te krijgen whahaha
Lang verhaal kort .. ze hebben me van de brancard getild en ik
ben via de zijdeur naar binnen gelopen whwahahaha
Nadat de brancard binnen was en afgedroogd ben ik er weer op gaan liggen
..

.
Ik heb daar de zon een paar keer zien ondergaan
en het blauwe uurtje op een andere manier mee gemaakt

En nog steeds dacht ik … het valt vast mee

.
Maar nee …Maandag gekatheteriseerd en er zat een ader dicht voor 90 %
Nog een ander vat voor 50 procent maar daar is mee te leven en word nu nog niets aan gedaan
Dinsdag zou ik voorgeleid worden in het OLVG
en dan afwachten wanneer ik gedotterd kon worden
Nou dat werd me Dinsdag verteld .. de ambulance was onderweg ..
Dinsdag …had ik amper mn ontbijt op en ik werd opgehaald voor een echo van mn hart ..
Ik was nog niet terug … had net 2 happen van mn banaan genomen en daar was de ambulance !!
Ik schrok me rot …mens wat een tempo !!
Ook op de afdeling vonden ze dit wel heel erg snel ..

In het OLVG ben ik gedotterd via de pols en er is een stent geplaatst !

En heb ik een paar anti slip sokken gekregen ..

Eerlijk gezegd vind ik het motief nog het meest lijken op een militaire begraafplaats maar goed 😉
En Woensdag …nou woensdag mocht ik weer naar huis !!
Met het hele goede bericht … dat mn hart geen schade heeft , dat er geen infarct is geweest ,
of zo klein dat er geen schade is !!!!!!!!!!!!
Oke ik ben dus echt door het oog van de naald gegaan
EN ja …ik moet luisteren als mn lichaam zegt stop !!
Ik heb nog even een weg te gaan ..
Maar ik hoop dat ik over een poosje net als Piet kan zeggen
Na wat gedotter loop je een stuk vlotter..